از نشانه های جهل و نادانی ، این است که هر چه می دانی اظهار نمایی .
بلکه گفتار و اظهاراتت باید کمتر و علم آگاهی ات بیشتر از سخن گفتن تو باشد .
میزان الحکمه ، جلد دوم ، صفحه 159
مطلبی بسیار زیبا و خواندنی از حضرت آیت الله العظمی مظاهری ( مد ظله الشریف )
جهنّم جایگاه معاندان :
از قرآن کریم و روایات
اهل بیت(سلاماللهعلیهم): استفاده مىشود که جهنّم جایگاه افراد اهل عناد و لجاجت
است و کسانى که عناد و لجاج و تقصیرى نداشته باشند - گرچه حتّى کافر یا مشرک باشند
- به عذاب جهنّم دچار نخواهند شد. عقل نیز بر این مطلب حکم مىکند، بلکه مىتوان
گفت این مطلب از ضروریّات عقلى و شرعى است، زیرا پروردگار رحمان انسان بى تقصیر را
عذاب نمىکند. توضیح بیشتر اینکه انسان در کارهاى بد خود، گاه، هیچ تقصیرى ندارد،
چنین کسانى بر چهار دستهاند:
1) مستضعفان فکرى که به آنها
«سفیه» گفته مىشود.
2) افرادى که مجبور یا مُکرَه
به انجام کارى مىشوند.
3) افرادى که به فکر آنها
نیاید که باید مطالب را درک کنند و حقیقت را به دست آورند، نظیر بسیارى از مردم،
مثلاً بسیارى از کافران در اروپا یا غیر اروپا در این اندیشه نیستند که باید راجع
به اسلام فکر کرد. در اصطلاح به این گروه «غافل» گفته مىشود.(غافل غیر مقصّر).
4) افرادى که فکر کردهاند ولى
فکر آنها به واقع نرسیده است بلکه به باطل معتقد شدهاند. در اصطلاح به این حالت
«جهل مرکّب» مىگویند و این حالتِ در میان مردم - مخصوصاً عالمان - زیاد است. در
این حالت شرط است که در فکر کردن و نرسیدن به حقّ و منتهى شدن به باطل، عناد، لجاج
و نفسیّت شخص دخالت نداشته باشد.
بنابراین افراد غیر مقصّر که
چهار دسته فوق مىباشند، عذاب نخواهند شد زیرا استحقاق عذاب مختصّ کسى است که
تقصیر داشته باشد:
»اِنَّ الَّذینَ تَوَفّیهُمُ الْمَلائِکَةُ ظالِمى اَنْفُسِهِمْ قالُوا فیمَ
کُنْتُمْ قالُوا کُنَّا مُسْتَضْعَفینَ فِى الْاَرْضِ قالُوا اَلَمْ تَکُنْ اَرْضُ
اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فیها فَاُولئِکَ مأویهُمْ جَهَنَّمُ وَ ساءَتْ
مَصیراً اِلّا الْمُسْتَضْعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ لا
یَسْتَطیعُونَ حیلَةً وَ لا یَهْتَدُونَ سَبیلاً.» [1]
»کسانى که فرشتگان (قبض ارواح)، روح آنها را گرفتهاند در حالى که به خویشتن ستم
کرده بودند، به آنها گفتند شما در چه حالى بودید؟ گفتند ما در سرزمین خود تحت فشار
و مستضعف بودیم، آنها (فرشتگان) گفتند مگر سرزمین خداوند پهناور نبود که مهاجرت
کنید؟ آنها جایگاهشان دوزخ است و سرانجام بدى دارند، مگر آن دسته از مردان و زنان
و کودکانى که به راستى تحت فشار بودند، نه چارهاى دارند و نه راهى مىیابند.»
البته توجّه به این مطلب ضرورى
است که این افراد به بهشت موعود هم نخواهند رفت، زیرا آن بهشت، مخصوص متقین است و
بهشت، در حقیقت مقام قرب الهى است و آنان از این مقام بى بهرهاند، زیرا باید در
این دنیا راه آن طى شود و آنان به هر دلیل از این مسیر عقب افتادهاند، امّا رحمت
واسعه حقّ آنها را در رفاه خواهد گذاشت و به هر کس به اندازه منزلتى که دارد، به
اندازه اعمال خوبش در دنیا، و به اندازه نیکىهایى که داشته است پاداش خواهد داد،
به عبارت دیگر پروردگار عالَم به هر کس به اندازه لیاقت و اقتضایى که کسبکرده است
پاداش خواهد داد.
» اِنَّ اللَّهَ لا یُضیعُ اَجْرَ الُْمحْسِنینَ.» [2]
«خداوند پاداش نیکو کاران را تباه نمىکند.»
==================
پینوشتها
[1] نساء 97و98.
[2] توبه، 120.
منبع : سایت آیت الله مظاهری
نقل میکنند ناصرالدین شاه قاجار به کربلا مشرف شد. قبل از وارد شدن
به حرم مطهر حسینی به صدر اعظمش گفت:یک روضه خوان خوبی پیدا کن تا من گریه
کنم. صدر اعظم طبق دستور
رفت چندتا از بهترین روضه خوانهای کربلا را آورد. هر چه روضه خوانها
خواندند شاه ابدا گریه اش نگرفت ! صدر اعظم ترسید ، به علمای کربلا گفت : اگر شاه
به گریه نیفتد کار خراب میشود.
رفتند روضه خوان گمنامی آوردند. روضه خوان ، سیدی پیر اما خبره و کاردان به نام سید حبیب
بود . به صدر اعظم گفت: من شاه را می گریانم.
به مجرد اینکه نزدیک شاه رسید ، خطاب به قبر امام حسین ( علیه السلام ) عرض کرد:
یا حسین تو در وسط میدان کربلا ، آن وقت که یکه و تنها شدی
فریاد می زدی "هل من ناصر" حالا این ناصر آمده ، اما حیف که دیر آمده!
شاه همین که این را شنید به اندازه ای گریه کرد که صدر اعظم ترسید برای شاه اتفاقی بیفتد . به روضه خوان گفت : بس است دیگر نخوان.
ناصر الدین شاه بعد از این صحنه که به حال عادی خود بازگشت، با سوز و گداز این رباعی را به حضرت امام حسین ( علیه السلام ) عرض کرد:
گر دعوت دوست می شنودم
آن روز
من گوی مراد , می ربودم آن روز
آن روز که بود روز هل من ناصر
ای کاش که ( ناصر) تو بودم آن روز
نمازهاي ماه رجب
منبع : كتاب سيد بن طاووس (ره)
نماز دو ركعتى براى هر شب ماه رجب
«لا إله إلاّ اللّه وحده لا شريك له، له الملك و له الحمد، يحيى و يميت، و هو حىّ معبودى جز خدا نيست، يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد، فرمانروايى و ستايش از آن او است، زنده مىكند و مىميراند و او خود لا يموت، بيده الخير، و هو على كلّ شىء قدير، و إليه المصير، و لا حول و لا قوّة زندهاى است كه هرگز نمىميرد و خير به دست او است و بر هر چيز توانا است و بازگشت همه به سوى او است و هيچ دگرگونى و نيرويى إلاّ باللّه العلىّ العظيم. أللّهمّ صلّ على محمّد و على آل محمّد، النّبىّ الأمّىّ و آله.»
جز به وسيلهى خدايى كه بلندپايه و بزرگ است، تحقق نمىيابد. خداوندا، بر حضرت محمد، پيامبر امى و خاندان او درود فرست. آنگاه دو دست خود را بر روى خود بكشد، خداوند سبحان دعاى او را مستجاب نموده و پاداش ٧٠ حج و عمره را به او عطا مىكند.»
يكى از نمازهاى روز اول ماه رجب، نماز مخصوص اول هر ماه و دعاى مخصوص آن و نيز پرداختن صدقه بعد از آن است، كه ما آن را در مجلّد پنجم از سلسله كتابهاى «المهمات» به بهترين صورت يادآور شدهايم.
«سلمان فارسى» -رضوان اللّه عليه-نقل كرده است: «رسول خدا- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- فرمود:
اى سلمان! آيا عملى از گنجينههاى كمياب و شگفتانگيز را به تو نياموزم؟ عرض كردم: بله، اى رسول خدا. فرمود: هرگاه روز اول ماه رجب فرا رسيد، ١٠ ركعت نماز- در هر ركعت سورهى «فاتحة الكتاب» ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 3 بار-بخوان، تا خداوند همهى گناهان تو را از آن روز كه قلم تكليف بر تو جارى شده، تا آن شب بيامرزد و تو را از عذاب قبر و عذاب روز قيامت حفظ كند و بيمارى جذام و پيسى و ذات الجنب [پهلودرد]را از تو دور كند.»
عدهاى، از جمله جدّم «ابو جعفر طوسى» - رحمه اللّه- به سند خويش در كتاب «مصباح» آوردهاند: «سلمان فارسى- رضى اللّه عنه- نقل كرده است: زمانى در روز آخر جمادى الثانى، در زمانى كه هيچگاه در آن وقت به محضر رسول خدا- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- نمىرسيدم، به خدمت آن حضرت رسيدم. فرمود: اى سلمان، تو از ما اهل بيت هستى، آيا سخنى با تو در ميان نگذارم؟ عرض كردم: بله، پدر و مادرم به فدايت اى رسول خدا. فرمود: اى سلمان، هر مرد و زن مؤمن در اين ماه كه ماه رجب است، ٣٠ ركعت نماز-در هر ركعت سورهى «فاتحة الكتاب» ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 3 بار و سورهى «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ» ٣ بار-بخواند، خداوند متعال همهى گناهانى را كه از او سرزده است، خواه در زمان خردسالى و يا در زمان بزرگسالى، مىآمرزد و نيز خداوند سبحان به اندازهى كسى كه كل اين ماه را روزه گرفته است به او پاداش مىدهد و در نزد خود تا سال آينده از نمازگزاران مىنويسد و در هر روز، به اندازهى عمل يكى از شهداى «بدر» براى او عمل بالا برده شده و مقبول مىگردد و در برابر هر روز روزه، عبادت يك سال نوشته شده و ١٠٠٠ درجه بالا برده مىشود و اگر كل اين ماه را روزه بگيرد، خداوند-عزّ و جلّ-او را از آتش جهنم نجات داده و بهشت را بر او واجب مىگرداند. اى سلمان، جبرئيل-عليه السّلام-اين سخن را به من گفت و چنين ادامه داد: اى محمد، اين مشخصهى شما و منافقان است؛ زيرا منافقان اين نماز را نمىخوانند. «سلمان» مىگويد: عرض كردم اى رسول خدا، به من بفرماييد كه اين ٣٠ ركعت نماز را چگونه و كى بخوانم؟ فرمود: اى سلمان، به اين صورت مىخوانى: در روز اول ماه رجب ١٠ ركعت، در هر ركعت سورهى «فاتحة الكتاب» ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 3 بار و سورهى «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ» ٣ بار و بعد از آنكه سلام نماز را گفتى، دستهايت را به آسمان بلند كن و بگو:
«لا إله إلاّ اللّه وحده لا شريك له، له الملك و له الحمد، يحيى و يميت، و هو حىّ معبودى جز خدا نيست، يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد و فرمانروايى و ستايش از آن او است. زنده مىكند و مىميراند و او خود لا يموت، بيده الخير، و هو على كلّ شىء قدير. أللّهمّ لا مانع لما أعطيت، و لا زندهاى است كه نمىميرد و خير و خوبى به دست او است و بر هر چيز توانا است. خدايا، آنچه را كه تو عطا كنى كسى نمىتواند از آن جلوگيرى معطى لما منعت، و لا ينفع ذا الجدّ منك الجدّ.» كند و آنچه را كه تو بازدارى هيچكس نمىتواند عطا كند و شانس هيچكس سودى به حال او ندارد [اگر تو نخواهى].
سپس دو دست خود را بر صورت خود بكش.
برخى از راويان اماميه به نقل از برخى از كتابهاى عبادات آوردهاند كه پيامبر اكرم -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: «در روز اول ماه رجب ۴ ركعت نماز با يك سلام بخوان، در ركعت اول، سورهى «حمد» ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 10 بار و در ركعت دوم، سورهى «حمد»1 بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» ١٠ بار و سورهى «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ» ٣ بار و در ركعت سوم، سورهى «حمد» ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 10 بار و سورهى «أَلْهاكُمُ اَلتَّكاثُرُ» ١ بار و در ركعت چهارم، سورهى «حمد» ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» ٢۵ بار و آية الكرسى ٣ بار.»
«عبد اللّه بن عباس» مىگويد: رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: «هركس در روز جمعهى ماه رجب بين نماز ظهر و عصر ۴ ركعت نماز بخواند، در هر ركعت سورهى «حمد» ١ بار و آية الكرسى ٧ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 5 بار، سپس 10 بار بگويد:
«أستغفر اللّه الّذى لا إله إلاّ هو و أسأله التّوبة.» ؛ (از خدايى كه معبودى جز او نيست، آمرزش مىطلبم و درخواست توبه مىكنم.) ، خداوند-تبارك و تعالى- از روزى كه آن نماز را خوانده تا زمانى كه از دنيا مىرود، در هر روز ١٠٠٠ عمل نيك براى او مىنويسد و در برابر هر آيهاى كه خوانده است، شهرى كه از ياقوت سرخ ساخته شده و در برابر هر حرف از آن يك كاخ از مرواريد سفيد در بهشت به او عطا مىكند و حور عين و زنان زيباى بهشتى را به ازدواج او در مىآورد و چنان از او خشنود مىگردد كه بعد از آن از او ناخشنود نگردد و او را از عابدان مىنويسد و عاقبت او را به نيكبختى و آمرزش ختم مىكند و در برابر هر ركعتى كه خوانده، ٠٠٠ / ۵٠ نماز براى او مىنويسد و ١٠٠٠ تاج بر سر او مىگذارد و همراه با صديقان در بهشت سكنى مىگزيند و پيش از آنكه از دنيا برود، جايگاه خود را در بهشت مىبيند.»
١ . در حديثى آمده است كه پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- فرمود: «هركس در ماه رجب ١٠٠ بار بگويد: «أستغفر اللّه الّذى لا إله إلاّ هو، لا شريك له، و أتوب إليه.» ؛ (از خدايى كه معبودى جز او نيست و شريكى براى او وجود ندارد، آمرزش مىطلبم و به درگاه او توبه مىكنم.) و بعد از پايان آن صدقه بپردازد، خداوند نيز پايان كار او را به رحمت و مغفرت خويش ختم مىكند و هركس آن را ۴٠٠ بار بگويد، خداوند پاداش ١٠٠ شهيد را براى او مىنويسد و آنگاه كه در روز قيامت خدا را ملاقات مىكند، خداوند به او مىگويد: به مالكيت و سلطنت من اقرار نمودى، هرچه مىخواهى از من تقاضا كن تا به تو عطا كنم، كه هيچ قادر و توانمندى جز من وجود ندارد.»
٢ . نيز از آن حضرت- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-وارد شده است كه فرمود: «هركس در ماه رجب ١٠٠٠ بار «لا إله إلاّ اللّه» بگويد، خداوند ٠٠٠ / ١٠٠ عمل نيك براى او مىنويسد و ١٠٠ شهر در بهشت براى او بنيان مىنهد.»
٣ . در حديثى آمده است: «هركس در ماه رجب ٧٠ بار صبح و ٧٠ بار شب، از خداوند متعال آمرزش بطلبد و درخواست توبه كند، به اين صورت كه بگويد: «أستغفر اللّه و أتوب إليه.» و وقتى اين ٧٠ استغفار را به پايان برد، دستهاى خود را به سوى آسمان بلند كند و بگويد: «أللّهمّ اغفر لى و تب علىّ.» ؛ (خدايا، مرا بيامرز و توبهام را بپذير.) ، اگر در ماه رجب از دنيا برود، در حالى كه خداوند از او خشنود است از دنيا رفته است و به بركت ماه رجب آتش جهنم نمىتواند به او نزديك شود.»
در حديثى آمده است كه پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: «هركس در طول عمر خود، سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» را ٠٠٠ / ١٠ بار با نيت صادق در ماه رجب خواند، در حالى كه همانند روزى كه از مادر متولد شده، از گناهانش بيرون آمده در روز قيامت حاضر خواهد شد و ٧٠ فرشته به استقبال او مىآيند و به او بشارت بهشت مىدهند.»
در حديث ديگر از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آمده است: «هركس سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» را ١٠٠٠ بار بخواند، در روز قيامت با عمل ١٠٠٠ پيامبر و ١٠٠٠ فرشته حاضر خواهد شد و هيچكس از او به خدا نزديكتر نخواهد بود، به جز كسى كه بيش از او «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» خوانده باشد و پاداش قرائت سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» در ماه رجب دوچندان است.»
در روايت آمده است كه رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: «هركس ١٠٠ بار «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» بخواند، او و فرزندان و خاندان و همسايگانش مبارك و پرخير و بركت مىگردند و هركس آن را در ماه رجب بخواند، خداوند متعال ١٢ كاخ آراسته به مرواريد و ياقوت در بهشت براى او بنيان مىنهد و يك ميليون عمل نيك براى او مىنويسد، سپس مىگويد: بندهى مرا ببريد و آنچه را كه براى او مهيا كردهام به او نشان دهيد. ٠٠٠ / ١٠ قهرمان كه كارگزار جايگاه سكناى او در بهشت هستند، مىآيند و در يك ميليون كاخ از مرواريد و يك ميليون كاخ از ياقوت سرخ را به روى آنان مىگشايند، بهگونهاى كه همهى آن كاخها به مرواريد و ياقوت و پارچههاى زيبا و جواهرآلات آراسته شدهاند و توصيفكنندگان از وصف آن عاجزند و جز خداوند -تبارك و تعالى-از آن اطلاع ندارد. هنگامى كه شخص آن كاخها را مىبيند، سرگشته مىگردد و مىگويد: اين براى كداميك از پيامبران است؟ گفته مىشود: براى هركس كه «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» خوانده است.»
در برخى كتابهاى عبادات آمده است كه پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: «هر كس در شب دوم ماه رجب ١٠ ركعت نماز-در هر ركعت «فاتحة الكتاب» و سورهى «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ» 1 بار-بخواند، خداوند همهى گناهان كوچك و بزرگ او را مىآمرزد و تا سال آينده از نمازگزاران مىنويسد و-همان گونه كه در ضمن اعمال شب اول يادآور شديم-از نفاق و دورويى پاك و مبرّا مىگردد.»
در برخى كتابهاى عبادات جزو اعمالى كه انسان براى سعادت خود اندوخته مىكند، به نقل از سرورمان رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آمده است كه فرمود: «هر كس در شب سوم ماه رجب ١٠ ركعت نماز-در هر ركعت «فاتحة الكتاب» ١ بار و سورهى «إِذا جاءَ نَصْرُ اَللّهِ وَ اَلْفَتْحُ» 5 بار-بخواند، خداوند كاخى در بهشت براى او بنا مىنهد كه پهنا و درازى آن 7 برابر دنيا است و منادىاى از آسمان ندا در مىدهد: ولىّ خدا را به كرامت عظمى و همراهى و همدمى با پيامبران، صديقان، شهيدان و صالحان بشارت دهيد.»
در برخى كتابهاى عبادات آمده است كه پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: «هر كس در شب چهارم ماه رجب ١٠٠ ركعت نماز-در ركعت اول، سورهى «حمد» و سورهى «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ» 1 بار و در ركعت دوم، سورهى «حمد» و سورهى «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّاسِ» ١ بار-بخواند و ركعتهاى ديگر را نيز به همين صورت بخواند، از هر آسمان فرشتهاى فرود مىآيد و ثواب آن را تا روز قيامت مىنويسند و كسى كه اين نماز را خوانده است، در حالى كه چهرهاش مانند شب چهارده مىدرخشد، در قيامت حاضر مىشود و خداوند نامهى عملش را به دست راستش مىدهد و به صورت آسان از او حساب مىكشد.»
در برخى كتابهاى دربردارندهى اعمال كه به وسيلهى آنها انسان به خشنودى پروردگار مالك روز حساب، راه مىيابد، آمده است كه پيامبر اكرم- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- فرمود: «هركس در شب پنجم ماه رجب ۶ ركعت نماز- با ١ بار سورهى «حمد» و ٢۵ بار سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» -بخواند، خداوند پاداش 40 پيامبر و 40 صديق و 40 شهيد را به او عطا مىكند و سوار بر اسبى از نور، همانند آذرخش درخشان از [پل] صراط مىگذرد.»
در برخى از احاديث آمده است كه پيامبر اكرم- صلوات اللّه عليه- فرمود: «هركس در شب ششم ماه رجب ٢ ركعت نماز- با ١ بار سورهى «حمد» و ٧ بار آية الكرسى-بخواند، منادىاى از آسمان ندا در مىدهد: اى بندهى خدا، تو حقيقتا و واقعا دوست خدا هستى و در برابر هر حرف كه در اين نماز خواندهاى، شفاعت يك مسلمان براى تو است و نيز ٠٠٠ / ٧٠ عمل نيك كه هر كدام از آنها نزد خدا برتر از كوههاى دنيا است، براى تو خواهد بود.»
در برخى كتابهاى دربردارندهى اعمال نزديككنندهى بنده به مولاى خويش، به نقل از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آمده است: «هركس در شب هفتم ماه رجب ۴ ركعت نماز-در هر ركعت سورهى «حمد» ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 3 بار و سورهى «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّاسِ» -بخواند و بعد از اتمام نماز ١٠ بار بر پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- صلوات بفرستد و باقيات صالحات (اعمال شايستهى پاينده) ؛ يعنى «سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلاّ اللّه و اللّه أكبر» را ١٠ بار بگويد، خداوند او را در سايهى [زير]عرش خود قرار مىدهد و پاداش كسى كه ماه رمضان را روزه داشته به او عطا مىكند و تا زمان فراغت از نماز، فرشتگان براى او طلب آمرزش مىكنند و جان كندن و فشار قبر او آسان مىگردد و از دنيا بيرون نمىرود تا اينكه جايگاه خويش را در بهشت ببيند و خداوند او را از هراس بزرگتر [روز قيامت]ايمن گرداند.»
در برخى كتابهاى دربردارندهى نمازها در اوقات شايسته، آمده است كه پيامبر اكرم -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: «هركس در شب هشتم ماه رجب ٢٠ ركعت نماز-در هر ركعت سورهى «حمد» ١ بار و سورههاى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» ، «قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ» ، «فلق» و «ناس» ٣ بار-بخواند، خداوند به او پاداش سپاسگزاران و شكيبايان را عطا مىكند و نام او در ميان صديقان نوشته و بالا برده مىشود و در برابر هر حرف كه در نماز خوانده، پاداش همهى صديقان و شهيدان براى او خواهد بود و گويى كه قرآن را در ماه رمضان خوانده و ختم كرده است و آنگاه كه از قبرش بيرون مىآيد، ٧٠ فرشته به پيشواز او آمده و بشارت بهشت را به او مىدهند و از پى او روانه مىگردند.»
در برخى كتابهاى عبادات كه دربردارندهى اعمال نزديككنندهى انسان به روى آوردن بر خداوند-جلّ جلاله-و خشنودىهاى او هستند، به نقل از پيامبر اكرم -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آمده است كه فرمود: «هركس در شب نهم ماه رجب ٢ ركعت نماز- با ١ بار سورهى «حمد» و ۵ بار سورهى «أَلْهاكُمُ اَلتَّكاثُرُ» -بخواند، از جاى خود برنخاسته خداوند او را مىآمرزد و ثواب 100 حج و عمره را به او عطا مىكند و يك ميليون رحمت بر او فرود مىآورد و از آتش جهنم ايمن مىگرداند و چنانچه تا 80 روز بعد از آن بميرد، شهيد از دنيا مىرود.»
در برخى كتابها كه انسان را به دست يافتن به خشنودى، توجه و اقبال خداوند - جلّ جلاله- فرا مىخوانند، آمده است كه پيامبر اكرم- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- فرمود: «هركس در شب دهم ماه رجب بعد از [نماز]مغرب، ١٢ ركعت نماز-با ١ بار سورهى «حمد» و ٣ بار سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» -بخواند، خداوند كاخى بر بالاى «عامودى» ؛ (ستونى) از ياقوت سرخ بر مىافرازد.» عرض شد: «اى رسول خدا، مقصود از «عامود» چيست؟ فرمود: ستونى به اندازهى فاصلهى مشرق و مغرب كه ٠٠٠ / ٧٠٠ طبقهى بزرگتر از دنيا در آن وجود دارد و همهى آن خانهها از جنس طلا، نقره، ياقوت و زبرجد هستند و نيز در آن كاخ به شمارهى ستارگان آسمان خيمه وجود دارد و نعمتهايى در آن نهفته است كه هيچيك از افراد بشر توان توصيف آنها را ندارند.»
در برخى كتابهاى دربردارندهى الطاف گسترده و مكارم پىدرپى الهى آمده است كه پيامبر اكرم- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود: «هركس در شب يازدهم ماه رجب ١٢ ركعت نماز-در هر ركعت سورهى «حمد» ١ بار و آية الكرسى ١٢ بار-بخواند، خداوند ثواب كسى كه تورات، انجيل، زبور و فرقان (قرآن كريم) و تمامى كتابهايى را كه خداوند متعال بر پيامبران فرو فرستاده قرائت كرده است، به او عطا مىكند و مناديى از عرش ندا در مىدهد: عمل از سر گير، كه خداوند تو را آمرزيد.»
در برخى كتابهاى دربردارندهى اعمال كه به واسطهى آنها به درگاه خداوند مالك آمال و آرزوها و اقبال و توجه بر او توسل مىشود، آمده است كه پيامبر اكرم- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- فرمود: «هركس در شب دوازدهم ماه رجب ٢ ركعت نماز، در هر ركعت سورهى «حمد» ١ بار و آيات زير را ١٠ بار بخواند، خداوند متعال ثواب امركنندگان به معروف و نهىكنندگان از منكر و نيز ثواب آزاد كردن ٧٠ برده از فرزندان حضرت اسماعيل-عليه السّلام-را به او عطا مىكند و نيز ٧٠ رحمت خويش را به او ارزانى مىدارد. آيات يادشده عبارتاند از:
آمَنَ اَلرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ اَلْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلائِكَتِهِ پيامبر خدا بدان چه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ايمان آورده است و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتابها و وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لانُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا فرستادگانش ايمان آوردهاند و گفتند ميان هيچيك از فرستادگانش فرق نمىگذاريم و گفتند شنيديم و گردن نهاديم، پروردگارا، وَ إِلَيْكَ اَلْمَصِيرُ* لايُكَلِّفُ اَللّهُ نَفْساً إِلاّوُسْعَها لَها ما كَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا اِكْتَسَبَتْ آمرزش تو را خواستاريم و فرجام به سوى تو است. خداوند هيچكس را جز به قدر توانايىاش تكليف نمىكند. آنچه از خوبى به رَبَّنا لاتُؤاخِذْنا إِنْ نَسِينا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لاتَحْمِلْ عَلَيْنا إِصْراً كَما حَمَلْتَهُ عَلَى دست آورده به سود او و آنچه از بدى به دست آورده به زيان او است. پروردگارا، اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم بر ما مگير.
اَلَّذِينَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لاتُحَمِّلْنا ما لاطاقَةَ لَنا بِهِ وَ اُعْفُ عَنّا وَ اِغْفِرْ لَنا وَ اِرْحَمْنا پروردگارا، هيچ بار گرانى بر دوش ما مگذار همچنان كه بر دوش كسانى كه پيش از ما بودند نهادى. پروردگارا، آنچه تاب آن را أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَى اَلْقَوْمِ اَلْكافِرِينَ
نداريم بر ما تحميل مكن و از ما درگذر و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور، سرور ما تويى، پس ما را بر گروه كافران پيروز كن.
در برخى كتابها كه دربردارندهى روايات فراخوانندگان به سراى پاينده مىباشند، به نقل از پيامبر اكرم- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- آمده است: «هركس در شب سيزدهم ماه رجب ١٠ ركعت نماز-در ركعت اول، سورهى «حمد» و سورهى «و العاديات» و در ركعت دوم، سورهى «حمد» و سورهى «أَلْهاكُمُ اَلتَّكاثُرُ» -بخواند و بقيهى ١٠ ركعت را نيز به همين صورت بخواند، خداوند همهى گناهان او را مىآمرزد و اگر عاقّ والدين هم باشد، خداوند سبحان از او خشنود مىگردد و دو فرشتهى «منكر» و «نكير» نمىتوانند به او نزديك شوند و او را بترسانند و همانند آذرخش گذرا و درخشان از [پل]صراط مىگذرد و نامهى عملش به دست راستش داده مىشود و ترازوى عملش سنگين مىگردد و در بهشت فردوس ١٠٠٠ شهر به او عطا مىشود.»
در برخى كتابهاى هدايتگر به مسابقه در اعمال براى درگاه الهى به نقل از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آمده است: «هركس در شب چهاردهم ماه رجب ٣٠ ركعت نماز-در هر ركعت سورهى «حمد» ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» 1 بار و آيهى آخر سورهى كهف قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحىإِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لايُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً ؛ (بگو: من هم مثل شما بشرى هستم ولى به من وحى مىشود كه خداى شما خدايى يگانه است. پس هركس به لقاى پروردگار خود اميد دارد بايد به كار شايسته بپردازد و هيچكس را در پرستش پروردگارش شريك نسازد.) -بخواند، سوگند به خدايى كه جانم به دست او است، اگر گناهانش از ستارگان آسمان هم بيشتر باشد، پاك و پاكيزه از نماز بيرون مىآيد و گويى كه تمام كتابهايى را كه خداوند متعال فرو فرستاده، خوانده است.»
در برخى احاديث كه بيانگر نيكبختى انسان در اثر انجام عبادت است، آمده است كه امام صادق- عليه السّلام- فرمود: «در شب نيمهى رجب ١٢ ركعت نماز دو ركعتى-در هر ركعت سورههاى «امّ الكتاب» (حمد) ، اخلاص، «فلق» ، «ناس» هريك ۴ بار و نيز آية الكرسى ۴ بار و سورهى «إِنّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ» را 4 بار-بخوان، سپس تشهد و سلام بگو و بعد از سلام و فراغت از نماز،4 بار بگو: «أللّه أللّه ربّى، لا أشرك به شيئا، و لا أتّخذ من دونه وليّا.» ؛ (خدا، خدا پروردگار من است، هيچچيز را شريك او قرار نمىدهم و هيچكس را به جز او به سرپرستى نمىگيرم.) ، سپس هر دعايى را كه دوست داشتى به درگاه خدا بكن.»
مقام عالم از عابد بالاتر است زيرا عالم ، خدا را از روي بصيرت و آگاهي عبادت مي كند ، بر خلاف عابد . و علت ديگر اين كه عالم به فكر هدايت ديگران است ولي عابد در فكر نجات خويش مي باشد
انسان نبايد به مال و جمال غره ( مغرور ) شود زيرا :
به قول شاعر :
بر مال و جمال خويشتن غرّه مشو كان را به شبي برند و آن را به تبي
چرا در اسلام ، تند راه رفتن مكروه است ؟
امام رضا (ع) مي فرمايند : تند راه رفتن ، هيبت شخص را از بين مي برد
چرا زرتشتي ها به آتش احترام مي گذارند ؟
به اين جهت است كه چون حضرت زرتشت در منطقه ي سردسيري مشغول عبادت بود براي گرم شدن كنار خود هميشه آتش روشن مي كرد لذا زرتشتي ها از اين جهت به آتش احترام مي گذارند
چرا يهوديان به قرآن ايمان نياوردند ؟
زيرا آنها با جبرئيل دشمن هستند از اين جهت كه عقيده دارند براي آنها محدوديتها و تكاليفي دشوار فرو آورده است ، لذا به خاطر دشمني با جبرئيل ، به كتابي كه او آورده است ، يعني قرآن ، ايمان نمي آورند
چرا خداوند شيطان را خلق كرده است ؟
اولا : خداوند شيطان را بر طينتي پاك خلق نموده است ولي بعدا انحراف و انحطاط و بدبختي و شيطنت با اراده ي خودش به سراغش آمد
ثانيا : وجود اين دشمن براي انسانها كمكي به پيشرفت و تكامل آنها مي باشد و هميشه نيروهاي مقاوم در برابر دشمنان سر سخت جان مي گيرند و سير تكاملي را مي پيمايند و بندگان خدا با مبارزه ي پي گير ، در برابر شيطان قوي تر مي شوند و قهرمانان بيزگ كشتي آنهايي هستند كه با حريف هاي پر قدرت زور آزمايي كرده اند .
چرا تبعيض از خداوند قبيح است ولي تفاوت گذاشتن قبيح نيست ؟
به جهت اينكه تبعيض ، ترجيح بدون دليل ولي تفاوت ، ترجيح با دليل است و فرقي را كه خداوند ميان زن و مرد گذاشته است از راه تفاوت است نه تبعيض
چرا قدر الهي تغيير مي كند ولي قضاي الهي تغيير نمي كند ؟
چون در مرحله ي قدر ، بدا هست و ممكن است خداوند از ايجاد آنچه كه مورد علم و مشيت و اراده و تقديرش تعلق گرفته صرفنظر كند و آن را ايجاد ننمايد ، ولي اگر كاري با امضاء به مرحله قضا رسيد ، ديگر بدا ( تغيير ) در آن راه ندارد ، بنابر اين چون قدر خدا مقدرش را حتمي نكرده و اميد آن هست كه آنچه را تقدير كرده واقع نشود اما قضاي خدا مقتضي خود را حتمي كرده است ، ديگر گريزي از آن نيست
چرا با اينكه خدا يكي بيشتر نيست ولي نود و نه ( بنابر قولي هزار و يك ) اسم دارد ؟
به جهت اينكه هر كدام از اسماء الهي يك صفتي از صفات خدا را معرفي مي نمايد و گويند : هر كدام از اسماء خداوند داراي تاثير مخصوصي است .
روز شنبه :
از رسول اكرم (ص) نقل شده كه فرمودند : هر كس كه در روز شنبه ، چهار ركعت نماز بخواند ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و سوره كافرون سه مرتبه و بعد از فارغ شدن ، يك مرتبه آيه الكرسي بخواند ، بنويسد خداي عزوجل از براي او به هر حرفي ثواب يك شهيد
شب يكشنبه :
شش ركعت است ، در هر ركعتي ، بعد از حمد هفت مرتبه سوره توحيد خوانده شود . كسي كه اين نماز را بخواند ، ثواب شاكرين و صابرين به او عطا مي شود .
روز يكشنبه :
نقل شده است كه روز يكشنبه ، وقت چاشتگاه كه آفتاب بالا آمده باشد ، دو ركعت نماز مي خواني . در ركعت اول بعد از حمد ، سه مرتبه سوره كوثر را مي خواني و در ركعت دوم بعد از حمد ، سه مرتبه سوره توحيد را . كسي كه اين نماز را بخواند آزاد مي شود از آتش و پاك مي شود از نفاق و ايمن مي شود از عذاب
شب دوشنبه :
دو ركعت است . در هر ركعت بعد از حمد ، آيه الكرسي و سوره توحيد و سوره فلق و سوره ناس ، هر كدام يك مرتبه بخواند و بعد از فارغ شدن از نماز ، ده مرتبه استغفار نمايد . كسي كه اين نماز را بخواند ، نوشته شود براي او ، ده حج و ده عمره از طرف خداي عزوجل
روز دوشنبه :
4 ركعت است ، در ركعت اول بعد از حمد يكبار آيه الكرسي و در ركعت دوم ، حمد يكبار و سوره توحيد يكبار و در دو ركعت ديگر ، ركعت اول بعد از حمد سوره فلق يكبار و ركعت دوم بعد از حمد ، سوره ناس يك مرتبه و بعد از فارغ شدن از چهار ركعت ، ده مرتبه استغفار نمايد
شب سه شنبه :
نماز اين شب دو ركعت است ، ركعت اول بعد از حمد يك مرتبه سوره قدر و ركعت دوم ، بعد از حمد هفت مرتبه سوره توحيد خوانده شود .
روز سه شنبه :
دو ركعت است كه در هر ركعت يك حمد و سوره تين و سوره توحيد و سوره فلق و سوره ناس هر كدام يكبار خوانده مي شود
شب چهارشنبه :
2 ركعت است ، در هر ركعت بعد از حمد ، آيه الكرسي و سوره قدر و سوره نصر را يك مرتبه و سوره توحيد را سه مرتبه بخواند ، كسي كه اين نماز را بخواند خداي تعالي گناهان گذشته و آينده او را بيامرزد .
روز چهارشنبه :
نماز اين روز 2 ركعت است ، در هر ركعتي بعد از حمد سوره زلزال يك مرتبه و سوره توحيد 3 مرتبه . كسي كه اين نماز را بخواند ، خدا رفع كند از او ، تاريكي قبر را تا روز قيامت .
شب پنج شنبه :
نماز اين شب 6 ركعت است . در هر ركعت بعد از سوره ي حمد آيه الكرسي و سوره كافرون هر كدام يك مرتبه و سوره ي توحيد را سه مرتبه و بعد از تمام شدن نماز سه مرتبه آيه الكرسي را بخواند . هر كه اين نماز را بخواند اگر نزد خدا شقاوت داشته باشد خدا ملكي را مي فرستد كه شقاوتش را پاك كند و جاي آن سعادت بنويسد .
روز پنج شنبه :
نماز اين روز دو ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و سوره نصر و سوره كوثر هر كدام پنج مرتبه و بعد از عصر 40 مرتبه سوره توحيد را بخواند و 40 مرتبه استغفار نمايد ، كسي كه اين نماز را بخواند عطا شود به او حسنات ، به عدد آنچه در بهشت و در جهنم است .
شب جمعه :
از رسول اكرم (ص) منقول است : كسي كه دو ركعت نماز بخواند ، در هر ركعت يك مرتبه حمد و سوره توحيد هفتاد مرتبه و بعد از نماز 70 مرتبه « استغفرالله » بگويد ، قسم به آن كسي كه مرا مبعوث كرده به حق ، كسي كه اين عمل را انجام دهد و استغفار كند براي تمام امت من ، خداوند دعاي او را مستجاب كند و تمام امت را وارد بهشت كند .
روز جمعه :
از اميرالمومنين (ع) منقول است ، كه در اين روز 4 ركعت نماز خوانده شود كه در هر ركعت حمد و آيه الكرسي 15 مرتبه و چون از نماز فارغ شد ، 70 مرتبه « استغفرالله » و 50 مرتبه « لا حول و لا قوه الا بالله » بگويد
شب شنبه :
از رسول اكرم منقول است كه : هر كه در شب شنبه 4 ركعت نماز بخواند ، در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه و سوره ي توحيد هفت مرتبه ، نوشته شود از براي او ثواب هر ركعت ، هفتصد حسنه و عطا كند خداي تعالي به او شهرهايي در بهشت .